Gala Muzyki Country - XIII Plebiscyt Dyliżanse - bilety

Stradivarius

Dziękuję Stasku za pozdrowienia.
A przyszłemu menadżerowi Teachairowi udzielę pierwszej rady.
Nie ma pojęcia SPRAWIEDLIWY MARKETING. Każdemu młodemu po sprawiedliwości robimy. Nie! Temu ,który zdaniem Agencji, menadżera ( tak, czasem i zdaniem błędnym. I to się zdarza) lepiej rokuje dajemy więcej, szybciej, lepiej. Więcej w niego inwestujemy, w jego repertuar, zespół, karierę. Nie ma tu, i nie może być postawy sprawiedliwej, każdemu po równo. Bo w takim przypadku, byłoby to niesprawiedliwe wobec tego, tej w której skuteczność kariery bardziej wierzymy. To była rada pierwsza. Jeśli chcesz będą i następne.
Co zaś się tyczy prostowania garbatego, to wydaje mi się Teachair, że jednak łatwiej zburzyć mur niż plecy wyprostować. Gdyby było inaczej to czy oglądalibyśmy garbatych? W tym dwugarbnego wyja Pylo, nieszczęścia w rodzinie?

Stradivarius

Stasek

Jurku,
pogubiłem się, Ty jesteś ojciec, "rządzący", czy plecy?
A może Trójca?
Rotfl

teachair

Stasek

Możemy oczywiście usiąść i płakać.
Trumna może otwarta, ale pusta, bo nie da się pochować czegoś(kogoś) czego praktycznie nie ma.
Stasek

Piotr Bułas

coś chyba przegapiłem. Kto umarł?

Jest źle, ale do śmierci jeszcze daleko. Nadal są ludzie, którzy grają country i chca się swoją muzyka dzielić z innymi.
I nadal są tacy, co chcą country słuchać.
Może trzeba zacząć od poczatku. Od klubowego grania na dobrym poziomie. Od promocji metodą poczty pantoflowej. Od wspólnej zabawy muzyką...
Przecież to ma być przyjemność. Frajda dla tych grających i dla tych słuchających. Nic na siłę. Publiczność doskonale wyczuwa kiedy artysta chce ich oszukać, wcisnąć kit, odebrać kaskę i wrócić szybciutko do domu.
Nie wstydźmy się grania po pubach. Większość mega gwiazd tak zaczynała.
Nie wiem jak w innych miastach, ale w Wawie każdy pub chętnie przyjmie kapelę country. (A może tylko mi sie tak wydaje) Very Happy

teachair

teachair

Cowboykash

Ale bez Ciebie Teachairze ani rusz.

dzidzia

Kash
Zgadzam się z Tobą.

dzidzia

teachair

Szczerze powiem, bom szczery - spodziewałem się zupełnie innej reakcji - powiedziałbym 'jak zwykle'.

A tu miłe zaskoczenie.

Dziękuję Panowie! Pozdrawiam majowo!

T.

Stradivarius

Teachair napisał odnosząc się do rad P.Bułasa dotyczących kariery Gutka B.:

"Może dlatego, że do tej pory miał obiecane, że jego kariera będzie się rozwijać"

I tu pozwolisz drogi Teachairze, którego widzę w roli menadżera utalentowanej młodzieży w nieodległej przyszłości, że udzielę Ci drugiej bezinteresownej i szczerej rady:

A niech Cię Bóg broni przed obiecywaniem Twoim podopiecznym, że ich kariera będzie się rozwijać.
To podstawowy i niewybaczalny błąd.
Możesz obiecać im ciężką pracę, konieczność poświęceń, wyrzeczeń. Obiecać także, że będziesz im pomagał w rozwoju talentu.
Że będziesz starał się wpływać na rozwój ich osobowości przekazując swoją wiedzę, doświadczenie, kształtując ich wrażliwość ( jeśli na to pozwolą).
Że będziesz pomagał im budować artystyczne, muzyczne zaplecze do przyszłej kariery.
Ale czy kiedykolwiek ją osiągną?
To poza Twoim wpływem, w większym jeszcze stopniu będzie zależało od nich samych, od ich pracy, talentu, ale też od zbiegów okoliczności i szczęścia!
Nie wiem czy ktoś przytomny mógł obiecać Gutkowi, że jego kariera będzie się rozwijać. Wątpię.
Ty nigdy nie rób tego błędu. Przestrzegam.

Oddany Ci Stradivarius, autor drugiej już rady dla przyszłych menadżerów.

Stasek

Jakże cenne i głęboko prawdziwe są rady Lutnika, pragnę jednak nieśmiało zaznaczyć, że nie dotyczą one jednostek nadzwyczaj wybitnych. Na przykład mnie możecie obiecać wszystko Very Happy

Stasek

dzidzia

Stradivariusie
A może jakiś podręcznik dla managerów napiszesz np.: "100 rad dla przyszłych managerów gwiazd"

I to wcale nie jest, broń Boże, ironia.

Ja z chęcią bym go przeczytał. Wiem ze takich książek jest dużo. W tym wypadku bym przynajmniej wiedział, że przekazywana wiedza jest poparta latami praktyki. A taka wiedza jest bezcenna

Pozdrawiam

dzidzia

teachair

Stradivarius

Otóż Dzidziu książek takich nie jest zbyt dużo na rynku. Jeśli już to raczej pamiętniki, wspomnienia ludzi branży czy beletrystyka.
Rady? Tylko kto poza Tobą chciałby to czytać?
Widzisz, nasz środowiskowy kandydat na menadżera Teachair woli zajęcia belferskie z dziewczynkami i pośpiewywanie na konkursach międzyszkolnych od poważnej, profesjonalnej działalności. Może jest jeszcze zbyt młody? Ale jeśli wsłuchując się w wystąpienia Teachaira zostanę zainspirowany do udzielenia mu kolejnych rad, to kto wie. Do stu brakuje mi jeszcze 98. Może kiedyś je spiszę?

Pozdrawiam,

Stradivarius.